In een mooi in memoriam in de NRC van zaterdag, De emoties van een zachte stoïcijn, schrijft Abram de Swaan over zijn vriend, psycholoog Nico Frijda: ‘[Hij] was iemand was iemand die altijd weer iets wilde weten en meestal was dat iets waarvan de meeste mensen dachten dat ze het al wisten. Dat bleek dan […]

In de gids 5/1980 staat een essay dat mijn denken diepgaand heeft beïnvloed. Het heet De topografische verbeelding en is geschreven door de geograaf G. Dijkink. Ik las het voor het eerst in augustus 1980 en het heeft me niet meer losgelaten, elk jaar herlees ik het minstens een keer. Het essay slaat een brug tussen […]

Eerste bericht over geografie

In sommige boeken kun je wonen. In Reizen met Herodotus vertelt Ryszard Kapuściński, de Poolse journalist en wereldreiziger, hoe hij als jonge journalist die nog nooit in het buitenland is geweest, door zijn chef naar Indië wordt gestuurd. Vlak voordat hij de wereld intrekt, geeft ze hem een boek dat hem niet meer zal loslaten en dat hij meeneemt op elke reis, Herodotos Historiën.
Zo’n soort boek is voor mij Im Raume lesen wir die Zeit, van de Duitse historicus en Oost-Europakenner Karl Schlögel. Veel onderwerpen die mij al lang intensief bezighouden, komen hierin aan de orde. Ik heb het boek gelezen met de bril van een geograaf. Als ik heel eerlijk ben, benijd ik mijn geschiedeniscollega’s om hun lobby. Het gaat met het schoolvak aardrijkskunde nog veel beroerder dan met geschiedenis, maar daarover hoor ik buiten mijn eigen kring nauwelijks iemand. Mijn vraag is: wat vinden beroepshistorici, als ze even buiten hun vak kijken, van de teloorgang van het vak geografie?

  Friesland op oude kaarten – het is allemaal projectie Mentale kaart Ik hou van kaarten, vooral van oude kaarten. Niet zozeer om het gebied dat ze afbeelden, maar vooral om de ‘sense of place’ die ze oproepen. ‘Wie zijn eerste indrukken verwoordt bij een onbekende kaart, onthult vooral iets van zijn eigen leefwereld.’1   […]