Modigliani   Na de prachtige serie landschappen, is hij begonnen aan een zestal naakten. Op zijn ezel staan zes boekbanden, drie met de donkere, gemarmerde kant naar voren en drie met de lichte kant. Ze zijn alle zes met lijnolie bewerkt, waardoor hij ze ‘weer tot leven brengt,’ zoals hij het noemt. ‘Ik wil met […]

Hij is opgegroeid in Oudehaske, aan de rand van de Haskerveenpolder. Het is een gebied van twaalf bij twaalf kilometer. Het omvat het vierde en vijfde veendistrict, die van elkaar gescheiden worden door de Herensloot. Zijn geboortehuis stond van west naar noord, op polderdijkhoogte. ‘Mijn vader had het zo laten bouwen, die wou goed licht […]

Gevraagd wie dan wel de titels bedenkt van zijn schilderijen en tekeningen, vertelt hij: ‘Thom Mercuur heeft alles te boek gesteld in mijn leven. Hij heeft alles bedacht. Ik heb hem carte blanche gegeven.’ Mercuur noemt landschappen met rietkragen vaak ‘De Deelen’ en de serie naakten ‘S’. ‘De Deelen’ verwijst als titel dan ook niet […]

Sjoerd de Vries heeft in zijn leven vooral twee soorten naakten getekend. ‘Naakten naar model,’ beklemtoont hij, ‘want vrijwel alle andere naakten zijn geconstrueerd.’ De vrouw als heilige, S, en de vrouw als vamp, Lady Jane. Na het Lied van verdriet begint hij weer te experimenteren, op zoek naar iets nieuws. In die tijd is […]

In onze gesprekken duikt regelmatig het woord “gemotiveerd” op. ‘Elke millimeter van het werk moet gemotiveerd zijn.’ Of: ‘Ik kan alleen gemotiveerd raken als ik de essentie van iets voel.’ Het woord is in het dagelijks taalgebruik nogal uitgehold, maar in zijn woordenschat is het nog geladen met betekenis. In dat opzicht is heel verhelderend […]

Bij Galerie Eewal in Leeuwarden hangt een zelfportret uit 1972 te koop. Het dateert uit dezelfde periode als de meesterlijke portretten van zijn dochter Madz en zijn buurmeisje Djur. In deze fase is hij vooral bezig met het portret. Het zelfportret is van betrekkelijk klein formaat, maar met de expressieve kracht van een middeleeuws miniatuur. […]

‘Eigenlijk doe ik alleen maar aan portretten. Mijn landschappen zijn net zo goed portretten.’ Het klinkt betrekkelijk eenvoudig. ‘Ik denk dat we het in die simpelheden moeten zien, om het als gedicht te brengen. Wat ik als gedicht zie. Ik heb ontdekt dat wat ik als gedicht bedoel, niet zo op anderen overkomt. Dat ik […]

Tussen zijn twintigste en zijn veertigste waren portret en figuur zijn hoofdthema. Het maken van een landschap was een groter probleem dan het schilderen van een portret. ‘Het landschap was een natte droom.’ Als hij ontdekt dat het landschap ook een portret is, vloeit het samen. Als ik vraag waarom het een probleem was, zegt […]

De jonge Sjoerd de Vries wil een vakman zijn en heeft de pretentie van het portret iets nieuws te maken. Zijn eerste zelfportretten, uit de jaren vijftig, lijken op die van Jan Mankes, met wie hij een grote liefde voor de ‘blankschilders’ van de vroegrenaissance gemeen heeft. ‘Die kunst is abstract. De vorm is statisch […]

Als kind tekende hij al veel. Vaak lag hij onder de tafel te krassen. Hij was een zorgenkind dat vaak last had van buikpijn. In het ziekenhuis ontdekten de artsen dat hij, als hij kon krassen, veel rustiger was. Het is verleidelijk hierin een verklaring te zien voor zijn techniek. Zelf geeft hij een andere […]